Η Marilyn Adamson, που διακήρυττε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ότι είναι άθεη, γράφει:
«Τον καιρό που ήμουν άθεη, είχα κάποια καλή φίλη, που προσευχόταν συχνά. Κάθε βδομάδα μού διηγούνταν κάτι για το οποίο προσευχόταν και ζητούσε από τον Θεό να το φροντίσει. Και κάθε βδομάδα έβλεπα πως ο Θεός απαντούσε στην προσευχή της μ’ έναν θαυμάσιο τρόπο. Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι για έναν άθεο να παρατηρεί κάτι τέτοιο τη μια βδομάδα μετά την άλλη; Ύστερα από λίγο η έννοια “σύμπτωση” αρχίζει να φαντάζει πολύ αδύναμη.
Γιατί λοιπόν ο Θεός απαντούσε στις προσευχές της φίλης μου; Η σημαντικότερη αιτία ήταν επειδή είχε μια προσωπική βιωματική σχέση με τον Θεό. Ήθελε να ακολουθεί τον Θεό. Και στ’ αλήθεια άκουγε όσα Εκείνος της έλεγε. Στο μυαλό της, ο Θεός είχε κάθε δικαίωμα να κατευθύνει τη ζωή της, πράγμα που πολύ ευχαρίστως Του επέτρεπε να κάνει.
Όταν προσευχόταν για διάφορα πράγματα, το έκανε τελείως φυσιολογικά, γιατί αυτό ήταν επακόλουθο της σχέσης που είχε με τον Θεό. Ένιωθε πολύ άνετα, όταν εκμυστηρευόταν στον Θεό όλες της τις ανάγκες, τις έγνοιες, τα προβλήματα της ζωής της. Επιπλέον ήταν βέβαιη, σύμφωνα με όσα διάβαζε στην Αγία Γραφή, πως ο Θεός ήθελε να Τον εμπιστεύεται σαν μικρό παιδί.
Στη ζωή της μπορούσε κανείς να δει αυτό που λέει η Αγία Γραφή: “Και να γιατί έχουμε εμπιστοσύνη και θάρρος απέναντι στον Θεό: Αν Του ζητήσουμε κάτι σύμφωνο με το θέλημά Του, μας ακούει. Έτσι, ξέροντας ότι ακούει τα αιτήματά μας, είμαστε βέβαιοι πως θα εκπληρωθούν”.
Γιατί λοιπόν ο Θεός δεν απαντάει στις προσευχές όλων των ανθρώπων;
Ίσως επειδή δεν έχουν μια προσωπική βιωματική σχέση με τον Θεό. Μπορεί να γνωρίζουν πως υπάρχει Θεός, ακόμη μπορεί και να λατρεύουν τον Θεό κάπου-κάπου. Εκείνοι όμως που σπάνια παίρνουν απάντηση στην προσευχή τους, είναι εκείνοι που δεν έχουν προσωπική σχέση μαζί Του. Ποτέ δεν έχουν δεχτεί τη συγχώρεση του Θεού για τις αμαρτίες τους. Θ’ αναρωτιέσαι ποια σχέση μπορεί να έχει το ένα με το άλλο. Να μια εξήγηση: “Θαρρείτε πως το χέρι του Κυρίου δεν φτάνει να σας σώσει, και πως το αφτί Του δεν μπορεί να σας ακούσει; Λάθος! Οι αμαρτίες σας, όμως, υψώνουν τείχος ανάμεσα σ’ εσάς και στον Θεό σας, κι οι ανομίες σας Τον έκρυψαν μακριά σας, τόσο που να μη σας ακούει”.
Είναι πολύ φυσικό να νιώθεις αυτόν τον χωρισμό από τον Θεό. Όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να ζητούν διάφορα από τον Θεό, τι συμβαίνει συνήθως; Ξεκινούν κάπως έτσι: “Θεέ μου, χρειάζομαι πραγματικά τη βοήθειά σου γι’ αυτό μου το πρόβλημα…” Στη συνέχεια υπάρχει μια παύση, και μετά ξαναξεκινάει… “Αναγνωρίζω πως δεν είμαι τέλειος άνθρωπος, και στην πραγματικότητα δεν έχω το δικαίωμα να σου ζητήσω κάτι τέτοιο…” Υπάρχει μια αναγνώριση των προσωπικών αμαρτιών και πτώσεων. Και ο άνθρωπος καταλαβαίνει πως αυτό δεν είναι κάτι που το γνωρίζει μόνο ο ίδιος. Το γνωρίζει και ο Θεός επίσης. Είναι σαν να λέει: “Ποιον πάω να ξεγελάσω;” Αυτό που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν είναι πώς να δεχτούν τη συγχώρεση των αμαρτιών τους από τον Θεό. Ίσως δεν ξέρουν ότι μπορούν να ζητήσουν από τον Θεό να έχουν μια προσωπική βιωματική σχέση μαζί Του, και ότι Εκείνος θα τους ακούσει. Αυτό είναι το απαραίτητο στοιχείο, η βάση που χρειάζεται κάποιος, προκειμένου ο Θεός να αρχίσει να απαντά στις προσευχές του.
Πώς να προσευχόμαστε: Η βάση
Αρχικά ξεκινάς με μια προσωπική βιωματική σχέση με τον Θεό. Φαντάσου κάποιον νεαρό να πηγαίνει και να ζητάει από έναν Υπουργό, τον οποίο δεν γνωρίζει, να εγγυηθεί για ένα δάνειο αυτοκινήτου. Ο νεαρός θα είχε μηδενικές πιθανότητες να γίνει δεκτό το αίτημά του (Εννοείται πως ο Υπουργός δεν είναι ανόητος). Αν όμως η κόρη του Υπουργού πήγαινε στον πατέρα της και του ζητούσε να εγγυηθεί για ένα δάνειο αυτοκινήτου, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Αυτό που έχει σημασία είναι η σχέση που έχει ο Υπουργός με τον ενδιαφερόμενο.
Όταν κάποιος είναι παιδί του Θεού, όταν ανήκει στον Θεό, ο Θεός τον γνωρίζει, και ακούει τις προσευχές του. Ο Ιησούς είπε: “Εγώ είμαι ο καλός βοσκός… αναγνωρίζω τα δικά μου πρόβατα, και εκείνα αναγνωρίζουν εμένα. Τα δικά μου τα πρόβατα αναγνωρίζουν τη φωνή μου, και εγώ τα αναγνωρίζω, και με ακολουθούν. Εγώ τους δίνω αιώνια ζωή, και δεν θα χαθούν ποτέ, γιατί κανένας δεν θα μπορέσει να τα αρπάξει από την εξουσία μου”.
Γνωρίζεις λοιπόν πραγματικά τον Θεό; Εκείνος σε γνωρίζει; Έχεις μαζί Του μια τέτοια βιωματική σχέση, που ο Θεός να εγγυάται απαντήσεις στις προσευχές σου; Ή μήπως ο Θεός βρίσκεται σε αρκετή απόσταση από σένα, σαν κάποια αφηρημένη έννοια στη ζωή σου; Αν ο Θεός βρίσκεται κάπου μακριά ή αν δεν είσαι βέβαιος αν γνωρίζεις βιωματικά τον Θεό, μπορείς να βοηθηθείς άμεσα.
Ο Θεός θα απαντήσει οπωσδήποτε στην προσευχή σου;
Για εκείνους που Τον γνωρίζουν και εμπιστεύονται σ’ Εκείνον, φαίνεται πως ο Χριστός είναι πολύ γενναιόδωρος στην προσφορά Του. “Αν μείνετε ενωμένοι μαζί μου, και τα λόγια μου μείνουν ζωντανά μέσα σας, ό,τι θελήσετε ζητήστε το, και θα σας δοθεί”. “Μένουν ενωμένοι” μαζί Του, και “τα λόγια Του μένουν ζωντανά μέσα τους” σημαίνει ότι ζουν τη ζωή τους κάτω από την καθοδήγησή Του, Τον εμπιστεύονται, ακούν αυτά που λέει. Τότε μπορούν κι αυτοί να ζητήσουν ό,τι θελήσουν. Ας δούμε άλλο ένα προσόν: “Και να γιατί έχουμε εμπιστοσύνη και θάρρος απέναντι στον Θεό: Αν Του ζητήσουμε κάτι σύμφωνο με το θέλημά Του, μας ακούει. Έτσι, ξέροντας ότι ακούει τα αιτήματά μας, είμαστε βέβαιοι πως θα εκπληρωθούν”. Ο Θεός απαντάει στις προσευχές μας σύμφωνα με το θέλημά Του (και σύμφωνα με τη σοφία Του, την αγάπη Του για μας, την αγιότητά Του κλπ.).
Εκεί που μπορεί να σκοντάψουμε είναι να νομίζουμε πως γνωρίζουμε το θέλημα του Θεού, επειδή κάποια πράγματα φαίνονται πολύ φυσιολογικά σ’ εμάς. Συμπεραίνουμε πως υπάρχει μία μόνο σωστή “απάντηση” σε κάποια συγκεκριμένη προσευχή, και υποθέτουμε πως οπωσδήποτε αυτό θα ήταν το θέλημα του Θεού. Κι εκεί είναι που δυσκολεύουν τα πράγματα. Ζούμε μέσα σε περιορισμένο χρόνο και περιορισμένη γνώση. Έχουμε περιορισμένες πληροφορίες για κάποια κατάσταση και για τις συνέπειες κάποιων μελλοντικών ενεργειών μας πάνω στη συγκεκριμένη περίπτωση. Η κατανόηση του Θεού είναι απεριόριστη. Μόνο Εκείνος γνωρίζει τον ρόλο που παίζει κάποιο γεγονός μέσα στην πορεία της ιστορίας. Και ίσως έχει κάποιο σκοπό, τον οποίο εμείς πολύ δύσκολα μπορούμε να κατανοήσουμε. Έτσι, ο Θεός δεν θα κάνει κάτι μόνο και μόνο επειδή εμείς πιστεύουμε πως είναι το θέλημά Του.
Τι χρειάζεται; Τι έχει προσχεδιάσει ο Θεός;
Πολλές σελίδες θα μπορούσαν να γραφτούν σχετικά με την πρόνοια του Θεού για μας. Όλη η Αγία Γραφή είναι γεμάτη από περιγραφές της σχέσης που ο Θεός θέλει να έχουμε μαζί Του, και το είδος της ζωής που θέλει να μας δώσει. Παρακάτω βλέπουμε μερικά παραδείγματα:
“Ο Κύριος προσμένει να σας σπλαχνιστεί· είν’ έτοιμος να σηκωθεί και να σας ελεήσει, γιατί ο Κύριος είναι Θεός δικαιοσύνης· μακάριοι όσοι Τον εμπιστεύονται”. Το καταλάβατε αυτό; Όπως ακριβώς κάποιος σηκώνεται από την καρέκλα του να έρθει να σας βοηθήσει, ο Θεός “σηκώνεται για να σας ελεήσει”. “Ο δρόμος του Θεού είναι τέλειος… Είναι ασπίδα για όλους όσους βρίσκουν καταφύγιο σ’ Εκείνον”. “Αρέσουνε στον Κύριο εκείνοι που Τον σέβονται και ελπίζουν στο έλεός Του”.
Όμως η μεγαλύτερη φανέρωση της αγάπης και της αφοσίωσης του Θεού σ’ εσένα είναι αυτή: Ο Ιησούς είπε: “Κανείς δεν έχει μεγαλύτερη αγάπη από κείνον που θυσιάζει τη ζωή του για χάρη των φίλων του”. Αυτό ακριβώς έκανε ο Ιησούς για μας. Κι έτσι, “όταν ο Θεός είναι με το μέρος μας, ποιος μπορεί να είναι εναντίον μας; Ο Θεός δεν λυπήθηκε ούτε το μονογενή Του Υιό, αλλά Τον παρέδωσε στον θάνατο για χάρη μας. Δεν θα μας δωρίσει, λοιπόν, μαζί μ’ Αυτόν τα πάντα;”
Τι γίνεται με τις αναπάντητες προσευχές;
Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι αρρωσταίνουν, πεθαίνουν, ίσως αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και κάθε είδους δυσκολίες. Τότε τι γίνεται; Ο Θεός μάς καλεί να αφήσουμε τις έγνοιες μας επάνω Του. Ακόμη κι αν οι καταστάσεις παραμένουν φρικτές, “αφήστε όλες σας τις φροντίδες σ’ Αυτόν, γιατί Αυτός φροντίζει για σας”. Ίσως να φαίνεται ότι τα πράγματα έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο, όμως δεν είναι έτσι. Όταν φαίνεται πως όλος ο κόσμος καταρρέει, ο Θεός είναι Εκείνος που μας κρατάει. Τότε είναι που όποιος γνωρίζει τον Θεό μπορεί να νιώθει ευγνωμοσύνη. “Ο Κύριος έρχεται σύντομα. Για τίποτα να μη σας πιάνει άγχος, αλλά σε κάθε περίσταση τα αιτήματά σας να τα απευθύνετε στον Θεό με προσευχή και δέηση, που θα συνοδεύονται από ευχαριστία. Και η ειρήνη του Θεού, που είναι ασύλληπτη στο ανθρώπινο μυαλό, θα διαφυλάξει τις καρδιές σας και τις σκέψεις σας κοντά στον Ιησού Χριστό”. Ο Θεός μπορεί να μας προμηθεύει με λύσεις σε προβλήματα που φαίνονται σ’ εμάς πολύ πιο δύσκολα. Ίσως κάθε συνειδητός Χριστιανός να είναι σε θέση να γράψει έναν κατάλογο από τέτοια παραδείγματα της δικής του ζωής. Αν όμως οι καταστάσεις δεν βελτιωθούν, ο Θεός και τότε, μέσα στα προβλήματα, μας δίνει την ειρήνη Του. “Τη δική μου ειρήνη σάς δίνω. Δεν σας τη δίνω όπως τη δίνει ο κόσμος. Μην ανησυχείτε και μη δειλιάζετε”.
Σ’ αυτό το σημείο (όταν ακόμη οι καταστάσεις είναι δύσκολες), ο Θεός μάς ζητάει να συνεχίσουμε να Τον εμπιστευόμαστε – να “βαδίζουμε σύμφωνα με την πίστη, κι όχι σύμφωνα μ’ αυτά που βλέπουμε”, λέει η Γραφή. Δεν πρόκειται για τυφλή πίστη. Βασίζεται πάνω στον χαρακτήρα του Θεού. Ένα αυτοκίνητο που διασχίζει τη γέφυρα του Ρίου – Αντιρρίου βασίζεται στην αξιοπιστία της γέφυρας. Δεν έχει σημασία τι νιώθει ο οδηγός, ή τι σκέφτεται, ή τι συζητεί με τον συνοδηγό του. Αυτό που φέρνει το αυτοκίνητο με ασφάλεια στην άλλη όχθη είναι η αξιοπιστία της γέφυρας, την οποία ο οδηγός ήταν πρόθυμος να εμπιστευτεί.
Με τον ίδιο τρόπο ο Θεός ζητάει από εμάς να εμπιστευτούμε την ακεραιότητά Του, τον χαρακτήρα Του, την ευσπλαχνία Του, την αγάπη Του, τη σοφία Του, τη δικαιοσύνη Του. Μας λέει, “Πάντα σε αγαπούσα, γι’ αυτό θα συνεχίσω να σου είμαι πιστός”. “Σ’ εκείνον έλπιζε κάθε στιγμή, λαέ μου, μπροστά Του ανοίξτε τις καρδιές σας· το καταφύγιό μας είναι ο Θεός”.
Πώς να προσευχόμαστε
Ο Θεός είναι πρόθυμος να απαντήσει στις προσευχές των παιδιών Του (εκείνων που Τον έχουν δεχτεί στη ζωή τους και επιθυμούν να Τον ακολουθούν). Θέλει να αφήνουμε σ’ Αυτόν όλες μας τις μέριμνες με προσευχή, κι Εκείνος θα ενεργήσει ανάλογα με το θέλημά Του. Καθώς αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να αφήσουμε επάνω Του όλες μας τις έννοιες και να δεχτούμε από Εκείνον την ειρήνη Του, που αψηφάει τις περιστάσεις. Η βάση της ελπίδας και της πίστης μας είναι ο χαρακτήρας του ίδιου του Θεού. Όσο καλύτερα Τον γνωρίζουμε, τόσο ευκολότερα Τον εμπιστευόμαστε».
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τον χαρακτήρα του Θεού, μπορείτε να δείτε στην ίδια ιστοσελίδα το άρθρο: «Η ύπαρξη του Θεού». Η βάση των προσευχών μας είναι ο χαρακτήρας του Θεού. Η πρώτη προσευχή που ο Θεός θα απαντήσει είναι εκείνη με την οποία θα Του ζητήσεις να έχεις μια προσωπική βιωματική σχέση μαζί Του.
Ο Γρηγόριος Νύσσης γράφει: «Χωρίζεται από τον Θεό όποιος δεν συνδέεται μέσω της προσευχής με τον Θεό. Επομένως αυτό πρέπει πρώτα εμείς να διδαχτούμε με τον λόγο, ότι πρέπει πάντοτε να προσευχόμαστε, και να μην αποκάμνουμε. Άλλωστε με το να προσεύχεται κανείς αποκτά τη δυνατότητα να είναι μαζί με τον Θεό· κι όποιος είναι μαζί με τον Θεό είναι διαχωρισμένος από τον αντίπαλό του (τον Διάβολο). Η προσευχή είναι περιφρούρηση της ευθυκρισίας, διαπαιδαγώγηση του θυμού, συγκράτηση της αλαζονείας, κάθαρση της μνησικακίας, εκθρόνιση του φθόνου, κατάργηση της αδικίας, αναθεώρηση της ασέβειας. Η προσευχή είναι δύναμη των σωμάτων, ευημερία του σπιτιού, νομιμότητα της πόλης, εξουσία της βασιλείας, τρόπαιο του πολέμου, εξασφάλιση της ειρήνης, συνένωση των διαχωρισμένων, διατήρηση των συνενωμένων. Η προσευχή είναι σφραγίδα της παρθενίας, εγγύηση του γάμου, όπλο των οδοιπόρων, φύλακας όσων κοιμούνται, θάρρος όσων είναι άγρυπνοι, παραγωγικότητα των γεωργών, σωτηρία των θαλασσοπόρων. Η προσευχή είναι συνήγορος των κατηγορουμένων, ανακούφιση των φυλακισμένων, ξεκούραση των αποκαμωμένων, ενθάρρυνση των λυπημένων, ευχαρίστηση των χαρούμενων, παρηγοριά όσων πενθούν, στεφάνι όσων παντρεύονται, γιορτή των γενεθλίων, επικήδειος όσων πεθαίνουν. Η προσευχή είναι συναναστροφή με τον Θεό, θέαση των αοράτων, βεβαιότητα για όσα επιθυμούμε, ισοτιμία με τους αγγέλους, πρόοδος των καλών, απόρριψη των κακών, διόρθωση των σφαλμάτων, απόλαυση όσων υπάρχουν, ύπαρξη όσων ελπίζουμε».