Η Ζωή του Ιησού Χριστού

Ο Μέγας Αθανάσιος, επίσκοπος Αλεξανδρείας, αναφέρεται στον Ιησού Χριστό ως τον Λόγο του Θεού, όταν γράφει: «Γιατί Αυτός πήρε ανθρώπινη φύση, ώστε εμείς να θεοποιηθούμε. Φανέρωσε ο Ίδιος τον εαυτό Του με ανθρώπινο σώμα, για να διαμορφώσουμε εμείς αντίληψη για τον αόρατο Πατέρα Του. Και υπέμεινε ο Ίδιος τον εξευτελισμό από τους ανθρώπους, για να κληρονομήσουμε εμείς την αφθαρσία».¹Αθανάσιος Αλεξανδρείας, Περὶ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου 54.3 Kannengiesser: Αὐτὸς γὰρ ἐνηνθρώπησεν, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν· καὶ αὐτὸς ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν διὰ σώματος, ἵνα ἡμεῖς τοῦ ἀοράτου Πατρὸς ἔννοιαν λάβωμεν· καὶ αὐτὸς ὑπέμεινε τὴν παρ’ ἀνθρώπων ὕβριν, ἵνα ἡμεῖς ἀφθαρσίαν κληρονομήσωμεν.

Πριν από 2000 περίπου χρόνια στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας γεννήθηκε ένα παιδί, το οποίο τοποθετήθηκε μέσα σε μια φάτνη, επειδή δεν υπήρχε διαθέσιμο κατάλυμα για την οικογένειά Του. Αυτός ήταν ο ταπεινός ερχομός του Ιησού Χριστού στον κόσμο μας, τον οποίο ακόμη και σήμερα ολόκληρος ο κόσμος γιορτάζει με τη γιορτή των Χριστουγέννων.

Ο Ιησούς έζησε στην αφάνεια μέχρι τα 30 Του χρόνια, όταν και ξεκίνησε τη δημόσια διακονία Του, η οποία διήρκεσε 3 χρόνια, και άλλαξε τη ροή της ιστορίας. Ο Ιησούς συμπεριφερόταν με καλοσύνη, και μαθαίνουμε ότι «ο απλός λαός Τον άκουγε με ευχαρίστηση».² Κατά Μάρκον ευαγγέλιο 12.37: Καὶ ὁ πολὺς ὄχλος ἤκουεν αὐτοῦ ἡδέως. Επιπλέον «τους δίδασκε με τρόπο που έδειχνε πως έχει εξουσία και όχι όπως οι νομοδιδάσκαλοι».³Κατά Ματθαίον ευαγγέλιο 7.29: Ἦν γὰρ διδάσκων αὐτοὺς ὡς ἐξουσίαν ἔχων καὶ οὐχ ὡς οἱ γραμματεῖς αὐτῶν.

Σύντομα έγινε φανερό ότι έκανε εντυπωσιακές και πρωτάκουστες δηλώσεις για τον Εαυτό Του. Άρχισε να παρουσιάζει τον Εαυτό Του ως κάτι περισσότερο από έναν αξιόλογο διδάσκαλο ή προφήτη. Άρχισε να δηλώνει ξεκάθαρα ότι ήταν Θεός. Η σημαντικότερη ερώτηση που έθεσε στους ακολούθους Του ήταν «Εσείς ποιος πιστεύετε ότι Είμαι;». Όταν ο Πέτρος απάντησε λέγοντας «Εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του ζωντανού Θεού», ο Ιησούς δεν εντυπωσιάστηκε, ούτε επέπληξε τον Πέτρο. Αντιθέτως τον επιδοκίμασε.⁴Κατά Ματθαίον ευαγγέλιο 16.15-17: Λέγει αὐτοῖς· Ὑμεῖς δὲ τίνα με λέγετε εἶναι; ἀποκριθεὶς δὲ Σίμων Πέτρος εἶπε· Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος. καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέ σοι, ἀλλ’ ὁ Πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.

Τη θεϊκή Του υπόσταση τη δήλωσε ξεκάθαρα, και οι ακροατές το κατάλαβαν αυτό πολύ καλά. Γνωρίζουμε ότι «γι’ αυτή λοιπόν τη φράση του Ιησού επιδίωκαν ακόμη περισσότερο οι Ιουδαίοι να Τον σκοτώσουν, γιατί όχι μόνο παραβίαζε το Σάββατο, αλλά και τον Θεό Τον ονόμαζε Πατέρα Του, εξισώνοντας έτσι τον εαυτό Του με τον Θεό».⁵Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 5.18: Διὰ τοῦτο οὖν μᾶλλον ἐζήτουν αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι ἀποκτεῖναι, ὅτι οὐ μόνον ἔλυε τὸ σάββατον, ἀλλὰ καὶ Πατέρα ἴδιον ἔλεγεν τὸν Θεόν, ἴσον ἑαυτὸν ποιῶν τῷ Θεῷ. Σε μια άλλη περίσταση ο Ιησούς είπε, «Εγώ και ο Πατέρας μου είμαστε ένα». Αμέσως οι Ιουδαίοι θέλησαν να Τον λιθοβολήσουν. Ο Ιησούς τους ρώτησε για ποιο από τα καλά έργα που έκανε ήθελαν να Τον σκοτώσουν. Εκείνοι αποκρίθηκαν: «Για καλό έργο δεν σε πετροβολούμε, αλλά για ασέβεια, κι επειδή εσύ, ενώ είσαι άνθρωπος, παρουσιάζεις τον εαυτό σου για Θεό».⁶Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 10.30-33: Ἐγὼ καὶ ὁ Πατὴρ ἕν ἐσμεν. Ἐβάστασαν πάλιν λίθους οἱ Ἰουδαῖοι ἵνα λιθάσωσιν αὐτόν. ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Πολλὰ καλὰ ἔργα ἔδειξα ὑμῖν ἐκ τοῦ Πατρός μου· διὰ ποῖον αὐτῶν ἔργον λιθάζετέ με; ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντες· Περὶ καλοῦ ἔργου οὐ λιθάζομέν σε, ἀλλὰ περὶ βλασφημίας, καὶ ὅτι σὺ ἄνθρωπος ὢν ποιεῖς σεαυτὸν Θεόν.

Ο Ιησούς ισχυριζόταν ότι είχε ιδιότητες που μόνο ο Θεός έχει. Όταν κατέβασαν από την οροφή του σπιτιού έναν παραλυτικό, για να θεραπευτεί από τον Ιησού, Εκείνος είπε: «Παιδί μου οι αμαρτίες σου συγχωρούνται». Αυτό το γεγονός δημιούργησε έντονες αντιδράσεις ανάμεσα στους θρησκευτικούς ηγέτες, που σκέφτηκαν: «Γιατί αυτός ο άνθρωπος μιλά με αυτόν τον τρόπο; Βλασφημεί. Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες εκτός από τον Θεό;»⁷Κατά Μάρκον ευαγγέλιο 2.5-7: Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ· Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. ἦσαν δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν· Τί οὗτος οὕτω λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός;

Την κρίσιμη στιγμή που η διακυβευόταν η ζωή Του, ο αρχιερέας τον ρώτησε ευθέως: «Είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Ευλογημένου Θεού;» «Είμαι» απάντησε ο Ιησούς. «Και θα δεις τον Υιό του Ανθρώπου να κάθεται στα δεξιά του Παντοδύναμου και να έρχεται ανάμεσα στις νεφέλες του ουρανού». Τότε ο αρχιερέας ξέσχισε τα ρούχα του και είπε: «Τι ανάγκη έχουμε πια από μάρτυρες; Τα ακούσατε τα βλάσφημα λόγια του».⁸Κατά Μάρκον ευαγγέλιο 14.61-64: Ὁ δὲ ἐσιώπα καὶ οὐδὲν ἀπεκρίνατο. πάλιν ὁ ἀρχιερεὺς ἐπηρώτα αὐτὸν καὶ λέγει αὐτῷ· Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς τοῦ εὐλογητοῦ; ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν, Ἐγώ εἰμι· καὶ ὄψεσθε τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δεξιῶν καθήμενον τῆς δυνάμεως καὶ ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ. ὁ δὲ ἀρχιερεὺς διαρρήξας τοὺς χιτῶνας αὐτοῦ λέγει· Τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων; ἠκούσατε πάντως τῆς βλασφημίας.

Τόσο στενός ήταν ο δεσμός Του με τον Θεό, ώστε εξίσωσε τη συμπεριφορά ενός ατόμου προς Αυτόν με τη συμπεριφορά του ατόμου απέναντι στον Θεό. Έτσι το να γνωρίζει κανείς τον Ιησού, σήμαινε να γνωρίζει τον Θεό.⁹Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 8.19: Ἔλεγον οὖν αὐτῷ· Ποῦ ἐστιν ὁ Πατήρ σου; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· Οὔτε ἐμὲ οἴδατε οὔτε τὸν Πατέρα μου· εἰ ἐμὲ ᾔδειτε, καὶ τὸν Πατέρα μου ᾔδειτε ἄν. Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 14.7: Εἰ ἐγνώκειτέ με, καὶ τὸν Πατέρα μου ἐγνώκειτε ἄν· καὶ ἀπ’ ἄρτι γινώσκετε αὐτὸν καὶ ἑωράκατε αὐτόν. Το να βλέπει κανείς τον Ιησού σήμαινε να βλέπει τον Θεό.¹⁰Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 12.45: Καὶ ὁ θεωρῶν ἐμὲ θεωρεῖ τὸν πέμψαντά με. Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 14.9: Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Τοσοῦτον χρόνον μεθ’ ὑμῶν εἰμι, καὶ οὐκ ἔγνωκάς με, Φίλιππε; ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν Πατέρα· καὶ πῶς σὺ λέγεις, Δεῖξον ἡμῖν τὸν Πατέρα; Το να πιστεύει κανείς στον Ιησού, σήμαινε να πιστεύει κανείς στον Θεό.¹¹Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 12.44: Ἰησοῦς δὲ ἔκραξε καὶ εἶπεν· Ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ πιστεύει εἰς ἐμὲ, ἀλλ’ εἰς τὸν πέμψαντά με. Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 14.1: Μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία· πιστεύετε εἰς τὸν Θεόν, καὶ εἰς ἐμὲ πιστεύετε. Το να δέχεται κανείς τον Ιησού σήμαινε ότι δέχεται τον Θεό.¹²Κατά Μάρκον ευαγγέλιο 9.37: Ὃς ἐὰν ἓν τῶν τοιούτων παιδίων δέξηται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐμὲ δέχεται· καὶ ὃς ἐὰν ἐμὲ δέξηται, οὐκ ἐμὲ δέχεται, ἀλλὰ τὸν ἀποστείλαντά με. Το να μισεί κανείς τον Ιησού σήμαινε ότι μισούσε τον Θεό.¹³ Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 15.23: Ὁ ἐμὲ μισῶν καὶ τὸν Πατέρα μου μισεῖ. Και το να τιμά κάποιος τον Ιησού, σήμαινε να τιμά τον ίδιο τον Θεό.¹⁴Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 5.23: Ἵνα πάντες τιμῶσι τὸν Υἱὸν καθὼς τιμῶσι τὸν Πατέρα. ὁ μὴ τιμῶν τὸν Υἱὸν οὐ τιμᾷ τὸν Πατέρα τὸν πέμψαντα αὐτόν.

Οι διακηρύξεις αυτές δεν προερχόταν από ένα άτομο που έκανε αναληθείς δηλώσεις ή που είχε αυταπάτες ή που παρουσίαζε στοιχεία παραφροσύνης, όπως υποστήριξαν μέσα στους αιώνες κάποιοι αρνητές Του, αλλά από ένα άτομο ειλικρινές, συγκροτημένο και ισορροπημένο, με μια εξαιρετική κοινωνική συμπεριφορά και με μια αξιοθαύμαστη ηθική διδασκαλία, σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές που μας παραδίδουν τα ιστορικά στοιχεία για τη ζωή Του. Κάποια από τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν την εγκυρότητα των διακηρύξεων του Ιησού είναι τα εξής:

1. Η ακεραιότητα του χαρακτήρα Του: Ο Ιησούς Χριστός ήταν αναμάρτητος, σύμφωνα με τη μαρτυρία του αποστόλου Πέτρου: «Αυτός αμαρτία δεν έκανε, κι ούτε βρέθηκε δόλος στο στόμα Του».¹⁵Α´ Επιστολή Πέτρου 2.22: Ὃς ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ. Το ποιόν της ζωής Του ήταν τέτοιο, ώστε ήταν σε θέση να προκαλεί τους εχθρούς Του με την ερώτηση: «Ποιος από σας μπορεί να με ψέξει για κάποια αμαρτία; Αν λοιπόν σας λέω την αλήθεια, τότε γιατί εσείς δεν με πιστεύετε;»¹⁶Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 8.46: Tίς ἐξ ὑμῶν ἐλέγχει με περὶ ἁμαρτίας; εἰ δὲ ἀλήθειαν λέγω, διατί ὑμεῖς οὐ πιστεύετέ μοι; Κανείς όμως δεν αποκρίθηκε στην ερώτησή Του, ακόμα και από αυτούς που θα ήθελαν βρουν κάποιο ψεγάδι στον χαρακτήρα Του.
2. Η εξουσία Του επάνω στις δυνάμεις της φύσης: Σταμάτησε μια τρομερή καταιγίδα με τεράστια κύματα στη θάλασσα της Γαλιλαίας. Η ενέργειά Του αυτή οδήγησε αυτούς που βρίσκονταν στην ίδια βάρκα μαζί Του να αναρωτηθούν: «Ποιος λοιπόν είναι αυτός, που και ο άνεμος και η θάλασσα Τον υπακούνε;»¹⁷Κατά Μάρκον ευαγγέλιο 4.41: Καὶ ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν, καὶ ἔλεγον πρὸς ἀλλήλους· Τίς ἄρα οὗτός ἐστιν, ὅτι καὶ ὁ ἄνεμος καὶ ἡ θάλασσα ὑπακούουσιν αὐτῷ; Αυτός μετέτρεψε το νερό σε κρασί,¹⁸Βλ. Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 2.1-11. τάισε 5.000 ανθρώπους έχοντας μόνο 5 καρβέλια ψωμί και 2 ψάρια,¹⁹Βλ. Κατά Ματθαίον ευαγγέλιο 14.15-21. ανάστησε από τους νεκρούς τον μοναχογιό μιας θλιμμένης χήρας,²⁰Βλ. Κατά Λουκάν ευαγγέλιο 7.11-16. και έφερε στη ζωή τη νεκρή κόρη ενός συντριμμένου πατέρα.²¹Βλ. Κατά Λουκάν ευαγγέλιο 8.40-56. Σε έναν παλιό φίλο Του, είπε «Λάζαρε, βγες έξω!» ανασταίνοντάς τον έτσι από τους νεκρούς.²²Βλ. Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 11.43-44. Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι οι εχθροί Του δεν αρνήθηκαν το θαύμα αυτό. Αντιθέτως, άρχισαν να συζητούν πώς θα Τον σκοτώσουν. «Αν τον αφήσουμε να συνεχίσει έτσι, θα πιστέψουν όλοι σ’ αυτόν, οπότε θα έρθουν οι Ρωμαίοι και θα αφανίσουν και τον τόπο μας και το έθνος μας».²³Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 11.48: Ἐὰν ἀφῶμεν αὐτὸν οὕτω, πάντες πιστεύσουσιν εἰς αὐτόν, καὶ ἐλεύσονται οἱ Ῥωμαῖοι καὶ ἀροῦσιν ἡμῶν καὶ τὸν τόπον καὶ τὸ ἔθνος.
3. Η εξουσία Του επάνω στις αρρώστιες και τις αναπηρίες: Έκανε παράλυτους να περπατήσουν, μουγκούς να μιλήσουν και τυφλούς να δουν. Μερικές από τις θεραπείες Του πραγματοποιήθηκαν πάνω σε ασθένειες εκ γενετής, οι οποίες δεν μπορούσαν να αντιμετωπιστούν ιατρικά. Η πιο σημαντική θεραπεία ίσως να ήταν αυτή του τυφλού άντρα που καταγράφεται στο 9ο κεφάλαιο του Κατά Ιωάννην ευαγγελίου. Αν και ο συγκεκριμένος άντρας δεν μπορούσε να δώσει απαντήσεις στους συνανθρώπους του, που τον ρωτούσαν συνεχώς γεμάτοι περιέργεια, παρόλα αυτά η εμπειρία του ήταν αρκετή για να τον πείσει για τη θεϊκή εξουσία του Ιησού. «Ένα πράγμα ξέρω. Ήμουν τυφλός, αλλά τώρα βλέπω!» δήλωσε.²⁴Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 9.25: Ἓν οἶδα, ὅτι τυφλὸς ὢν ἄρτι βλέπω. Έμεινε έκπληκτος που οι συμπατριώτες του δεν αναγνώριζαν τον θεραπευτή του ως Υιό του Θεού. «Από τη δημιουργία του κόσμου κι εδώ δεν ξανακούστηκε να έχει ανοίξει κανείς τα μάτια κάποιου που γεννήθηκε τυφλός».²⁵Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 9.32: Ἐκ τοῦ αἰῶνος οὐκ ἠκούσθη ὅτι ἤνοιξέ τις ὀφθαλμοὺς τυφλοῦ γεγεννημένου. Γι’ αυτόν ήταν ξεκάθαρο ότι ο Ιησούς ενεργούσε με θεϊκή δύναμη.
4. Η ανάστασή Του από τους νεκρούς: Κατά τη διάρκεια της ζωής Του επανειλημμένα προανήγγειλε ότι θα πέθαινε, και ότι μετά από 3 ημέρες θα ανασταινόταν από τους νεκρούς και θα εμφανιζόταν στους μαθητές Του. Τόσο οι ακόλουθοι όσο και οι αντίπαλοι της χριστιανικής πίστης έχουν αναγνωρίσει την ανάσταση του Χριστού ως θεμέλιο λίθο της πίστης αυτής. Ο κορυφαίος απόστολος Παύλος έγραψε: «Κι αν ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί, τότε είναι χωρίς νόημα το κήρυγμά μας, άσκοπη είναι και η πίστη σας».²⁶Α´ Επιστολή προς Κορινθίους 15.14: Εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, κενὸν ἄρα καὶ τὸ κήρυγμα ἡμῶν, κενὴ καὶ ἡ πίστις ὑμῶν. Ο απόστολος Παύλος βάσισε ολόκληρη την επιχειρηματολογία του πάνω στη φυσική ανάσταση του Χριστού. Αν πράγματι αναστήθηκε από τους νεκρούς, αυτό ήταν το πιο εντυπωσιακό γεγονός σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η επίθεση που γίνεται εναντίον του Χριστιανισμού από τους αντιπάλους του επικεντρώνεται πολύ συχνά στην Ανάσταση του Ιησού, γιατί απλούστατα αυτό το γεγονός αποτελεί το κεντρικό θέμα της πίστης. Μια αξιοσημείωτη επίθεση ήταν αυτή που έγινε στις αρχές της δεκαετίας του 1930 από έναν νεαρό Βρετανό δικηγόρο, τον Frank Morrison. Αυτός πίστευε ότι η Ανάσταση ήταν απλώς ένας μύθος και μια φαντασία. Γνωρίζοντας ότι η Ανάσταση ήταν ο θεμελιώδης λίθος της χριστιανικής πίστης, αποφάσισε να κάνει στον κόσμο τη χάρη να ανατρέψει μια και καλή αυτή την απατηλή, όπως νόμιζε, δεισιδαιμονία. Ως δικηγόρος, ένιωσε ότι είχε τις κριτικές ικανότητες για να περάσει από «κόσκινο» τις μαρτυρίες της Ανάστασης, και να μην τις αποδεχθεί, αν δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις και τα κριτήριά του, τα οποία χρησιμοποιούνται γενικότερα στα σύγχρονα δικαστήρια.

Ωστόσο, καθώς ο Frank Morrison έκανε τις έρευνές του, διαπίστωσε ότι η ανατροπή των ιστορικών μαρτυριών για την Ανάσταση δεν ήταν τόσο εύκολη όσο είχε υποθέσει. Το αποτέλεσμα ήταν να μετονομάσει το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του από «Ποιος μετακίνησε την πέτρα;» σε «Το βιβλίο που αρνείται να γραφεί». Μέσα σε αυτό περιέγραψε πώς, καθώς μελετούσε τις μαρτυρίες, πείστηκε ενάντια στην θέλησή του σχετικά με το γεγονός της σωματικής Ανάστασης του Χριστού.

Τα γεγονότα που σχετίζονται με την Ανάσταση του Ιησού Χριστού, σύμφωνα με τις ιστορικές μαρτυρίες των πηγών που καταγράφουν τα αντίστοιχα γεγονότα, θα μπορούσαν να συνοψιστούν ως εξής:

(α) Ο θάνατος του Ιησού έγινε με δημόσια εκτέλεση σε σταυρό. Οι τοπικοί άρχοντες της εποχής είπαν ότι η αιτία της καταδίκης Του σε θάνατο ήταν η βλασφημία. Αφού βασανίστηκε απάνθρωπα, τα χέρια και τα πόδια του Ιησού καρφώθηκαν επάνω σε έναν σταυρό, ο οποίος ανυψώθηκε, οδηγώντας Τον σε αργό και βασανιστικό θάνατο. Ένα ξίφος διαπέρασε τα πλευρά Του για να επιβεβαιώσει τον θάνατό Του.

Έπειτα το σώμα του Ιησού τυλίχτηκε σε αρωματισμένα λινά υφάσματα, και τοποθετήθηκε σε ένα ένα κοίλωμα πέτρινου βράχου, το οποίο για ασφάλεια σφραγίστηκε με μία μεγάλη πέτρα. Επειδή ο Ιησούς είχε πει δημόσια ότι θα ανασταινόταν από τους νεκρούς μέσα σε 3 μέρες, μια φρουρά εκπαιδευμένων Ρωμαίων στρατιωτών τοποθετήθηκε εκεί, για να φρουρεί τον τάφο. Και μια επίσημη Ρωμαϊκή σφραγίδα τέθηκε πάνω στην είσοδο του τάφου, δηλώνοντας ότι αυτός ήταν περιουσία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Παρ’ όλα αυτά, ύστερα από τρεις μέρες το σώμα έλειπε. Μόνο τα λινά υφάσματα, με τα οποία είχε τυλιχτεί το σώμα του Ιησού, παρέμειναν. Ο ογκόλιθος που σφράγιζε τον τάφο, βρέθηκε κυλισμένος λίγο πιο μακριά από τον τάφο.

(β) Έγινε προσπάθεια να διαδοθεί ότι οι μαθητές του Ιησού έκλεψαν το σώμα Του. Στο Κατά Ματθαίον ευαγγέλιο βρίσκουμε την καταγραφή της αντίδρασης των αρχιερέων και των πρεσβυτέρων, όταν οι Ρωμαίοι φρουροί τούς ανήγγειλαν ότι το σώμα του Ιησού έλειπε. Τότε έδωσαν λεφτά στους στρατιώτες, και τους είπαν να διαδώσουν τη φήμη ότι οι μαθητές του Ιησού είχαν έρθει μέσα στη νύχτα και είχαν κλέψει το σώμα, ενώ αυτοί κοιμούνταν, διαβεβαιώνοντάς τους ότι θα φρόντιζαν εκείνοι να μην τιμωρηθούν που κοιμήθηκαν σε ώρα υπηρεσίας.²⁷ Βλ. Κατά Ματθαίον ευαγγέλιο 28.11-15. Ένας τέτοιος ισχυρισμός βέβαια θα ακουγόταν γελοίος σε οποιοδήποτε δικαστήριο, γιατί κανένας δικαστής δεν θα έπαιρνε σοβαρά κάποιον που θα ισχυριζόταν ότι γνωρίζει τι συνέβη γύρω του, ενώ αυτός κοιμόταν.

Από την άλλη μεριά το να κλέψουν οι μαθητές το σώμα του Χριστού ήταν κάτι τελείως αντίθετο με τον χαρακτήρα τους και με ό,τι γνωρίζουμε γι’ αυτούς. Ήταν φοβισμένοι και απογοητευμένοι, και δεν θα ήταν δυνατόν να επιχειρήσουν οτιδήποτε άοπλοι ενάντια στην πάνοπλη ρωμαϊκή φρουρά. Αν όμως υποθέσουμε ότι, παρ’ όλα αυτά, οι μαθητές πήραν το σώμα του Ιησού, αυτό θα σήμαινε ότι θα γνώριζαν ότι, διακηρύττοντας την Ανάσταση του Ιησού Χριστού, διακηρύττουν ένα ψέμα. Ωστόσο οι μαθητές ήταν έτοιμοι να δώσουν τη ζωή τους διακηρύττοντας την Ανάσταση, και πολλοί από αυτούς βίωσαν απάνθρωπα βασανιστήρια μένοντας σταθεροί στις απόψεις και την πίστη τους. Κανένας άνθρωπος όμως δεν είναι διατεθειμένος να δώσει τη ζωή του υπερασπιζόμενος ένα ψέμα. Επομένως οι μαθητές του Ιησού ήταν βέβαιοι για την Ανάστασή Του, και δεν είχαν καμιά αμφιβολία, καθώς ο Ιησούς είχε εμφανιστεί σ’ αυτούς και μετά την Ανάστασή Του.

(γ) Οι αντίπαλοι του Ιησού δεν είχαν το σώμα Του. Η Ανάσταση του Ιησού επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι κανένας από τους αντιπάλους του Ιησού δεν είχε στη διάθεσή του το άψυχο σώμα Του. Ούτε οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι της Ιερουσαλήμ, οι οποίοι Τον καταδίκασαν, ούτε οι ρωμαϊκές αρχές, που ανέλαβαν την εκτέλεση της θανατικής καταδίκης Του, μπορούσαν να παρουσιάσουν το άψυχο σώμα του Ιησού, για να εμποδίσουν τη διακήρυξη της Ανάστασης από τους μαθητές Του. Γι’ αυτό και οι θρησκευτικοί ηγέτες της Ιερουσαλήμ συνέλαβαν τους αποστόλους, τους έδειραν και τους απείλησαν, προσπαθώντας να τους φιμώσουν.²⁸Πράξεις των αποστόλων 5.40: Καὶ προσκαλεσάμενοι τοὺς ἀποστόλους δείραντες παρήγγειλαν μὴ λαλεῖν ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἀπέλυσαν αὐτούς.

Επομένως τα ιστορικά δεδομένα δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για την Ανάσταση του Ιησού Χριστού από τους νεκρούς.

Ο αναστημένος Ιησούς Χριστός είναι και σήμερα είναι Ζωντανός, και επιθυμεί να έχει μια προσωπική βιωματική σχέση μαζί μας. Χρειάζεται όμως εμείς, με την ελεύθερη θέλησή μας, να αποδεχτούμε με μετάνοια και πίστη την απολυτρωτική Του θυσία επάνω στον σταυρό, και να Τον καλέσουμε να έρθει και να κυριαρχήσει στη ζωή μας. Ο Ιησούς είπε: «Δες με, στέκομαι μπροστά στην πόρτα και κτυπώ. Αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου και ανοίξει την πόρτα, θα μπω μέσα, και θα δειπνήσω μαζί του, κι αυτός μαζί μου».²⁹Αποκάλυψη 3.20: Ἰδοὺ ἕστηκα ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούω· ἐάν τις ἀκούσῃ τῆς φωνῆς μου καὶ ἀνοίξῃ τὴν θύραν, καὶ εἰσελεύσομαι πρὸς αὐτὸν καὶ δειπνήσω μετ’ αὐτοῦ καὶ αὐτὸς μετ’ ἐμοῦ. Τα λόγια αυτά αποτελούν υπόσχεση για μια άμεση προσωπική σχέση μαζί Του, που θα δώσει καινούριο νόημα στη ζωή μας. Άλλωστε ο Ιησούς είπε: «Εγώ ήρθα για να έχουν τα πρόβατά μου ζωή, και μάλιστα ζωή περίσσια».³⁰ Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 10.10: Ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν. Επειδή ο Ιησούς πέθανε επάνω στο σταυρό σηκώνοντας όλη την ανθρώπινη αμαρτία, τώρα μας προσφέρει συγχώρηση, αποδοχή, και μια γνήσια σχέση μαζί Του.

Μια προσευχή που μπορεί να εκφράσει την επιθυμία μας για προσωπική αποδοχή του Ιησού Χριστού στη ζωή μας θα μπορούσε να είναι η εξής: «Ιησού Χριστέ, Σε ευχαριστώ για την αγάπη Σου. Σε ευχαριστώ που σταυρώθηκες για τις αμαρτίες μου. Εσύ γνωρίζεις τη ζωή μου, και ότι έχω ανάγκη από τη συγχώρησή Σου. Σε παρακαλώ, έλα στη ζωή μου τώρα, και συγχώρησε τις αμαρτίες μου. Θέλω ειλικρινά να σε γνωρίσω. Σε ευχαριστώ που Εσύ θέλησες να έχεις μια προσωπική σχέση μαζί μου. Αμήν».