Η χριστιανική πίστη προβάλλει τη δυνατότητα μιας προσωπικής προσέγγισης και βιωματικής σχέσης με τον Θεό. Ο Ιησούς Χριστός, που συγχώρησε τις αμαρτίες διάφορων ανθρώπων κατά την επίγεια διακονία Του, θέλει να συγχωρήσει και τις δικές μας. Όλοι γνωρίζουμε τα λάθη μας, τους τομείς της ζωής μας που μπορεί να κάνουν τους άλλους γύρω μας να μας βλέπουν με μισό μάτι, τομείς που και εμείς οι ίδιοι θα ευχόμασταν να μην είχαμε… Ίσως να είναι κάποια εξάρτηση που έχουμε, ή το ότι είμαστε ευέξαπτοι, ή κάποια ανήθικη συμπεριφορά μας, ή κάποια άσχημα λόγια που λέμε. Ο Θεός μάς αγαπάει, αλλά απεχθάνεται την αμαρτία, και έχει πει ότι η συνέπεια της αμαρτίας είναι ο αποχωρισμός μας από Εκείνον. Αλλά ο Θεός βρήκε έναν τρόπο για να μας συγχωρήσει, και για να Τον γνωρίσουμε. Ο Ιησούς, ο Υιός του Θεού, Θεός ο ίδιος με ανθρώπινη μορφή, πήρε όλες τις αμαρτίες μας επάνω Του, υπέφερε στον σταυρό, και με τη θέλησή Του πέθανε στη θέση μας. Η Αγία Γραφή λέει: «Να πώς μάθαμε τι είναι αγάπη: Εκείνος πρόσφερε τη ζωή Του για χάρη μας».1Α´ Επιστολή Ιωάννου 3.16: Ἐν τούτῳ ἐγνώκαμεν τὴν ἀγάπην, ὅτι ἐκεῖνος ὑπὲρ ἡμῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἔθηκε.
Ο Θεός μάς προσφέρει απόλυτη συγχώρεση, επειδή ο Ιησούς πέθανε για μας. Αυτό σημαίνει συγχώρεση από όλες τις αμαρτίες μας: του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Ο Ιησούς πλήρωσε για όλες. Ο Θεός, ο οποίος δημιούργησε το σύμπαν, μας αγαπάει και θέλει να έχει μια βιωματική σχέση μαζί μας. «Έτσι αποδείχθηκε η αγάπη του Θεού για μας: Απέστειλε τον Υιό Του τον μονογενή στον κόσμο για να μας χαρίσει τη νέα ζωή, αν ενωθούμε μ’ Αυτόν». 2 Α´ Επιστολή Ιωάννου 4.9: Ἐν τούτῳ ἐφανερώθη ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὅτι τὸν Υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἀπέσταλκεν ὁ Θεὸς εἰς τὸν κόσμον ἵνα ζήσωμεν δι’ αὐτοῦ.
Μέσω του Ιησού Χριστού ο Θεός μάς προσφέρει αληθινή ελευθερία από την αμαρτία και την ενοχή. Δεν αφήνει τις αποτυχίες ενός ατόμου να του βαραίνουν τους ώμους, με την αμυδρή ελπίδα ότι θα μπορέσει αύριο να γίνει καλύτερος άνθρωπος. Μέσω του Ιησού Χριστού ο Θεός πλησίασε το ανθρώπινο γένος, δίνοντάς μας ένα τρόπο να Τον γνωρίσουμε. «Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε παρέδωσε στον θάνατο τον μονογενή Του Υιό, για να μη χαθεί όποιος πιστεύει σ’ Αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια».3Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 3.16: Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν Υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.
Η βιωματική σχέση με τον Θεό
Ο Θεός μάς δημιούργησε για να ζούμε έχοντας βιωματική σχέση μαζί Του. Ο Ιησούς είπε: «Εγώ είμαι το ψωμί, ο άρτος της ζωής. Όποιος έρχεται σ’ εμένα δεν θα πεινάσει, κι όποιος πιστεύει σ’ εμένα δεν θα διψάσει ποτέ… κι αυτόν που θα ’ρθεί κοντά μου, εγώ δεν θα τον αποδιώξω».4Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 6.35-37: Εἶπε δὲ αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς· ὁ ἐρχόμενος πρός με οὐ μὴ πεινάσῃ, καὶ ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ διψήσῃ πώποτε… καὶ τὸν ἐρχόμενον πρός με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω. Ο Ιησούς κάλεσε τους ανθρώπους να ακολουθήσουν όχι μόνο τη διδασκαλία Του, αλλά και τον Ίδιο. Είπε: «Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή».5Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 14.6: Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή. Καθώς ισχυρίστηκε ότι ο ίδιος είναι η αλήθεια, προχώρησε πέρα από το σημείο που έφτασαν άλλοι απλοί προφήτες και δάσκαλοι, όταν ισχυρίζονταν απλά ότι έλεγαν την αλήθεια.
Ο Ιησούς ισχυρίστηκε ότι ήταν ίσος με τον Θεό, και έδωσε αποδείξεις γι’ αυτό. Ο Ιησούς είπε ότι θα σταυρωθεί, και τρεις μέρες μετά τον θάνατό Του θα αναστηθεί. Δεν είπε ότι θα μετενσαρκωθεί μια μέρα σε μια μελλοντική ζωή. (Ποιος θα το γνώριζε τότε, αν πραγματικά το έκανε;) Είπε ότι τρεις μέρες μετά την ταφή Του θα παρουσιαζόταν ζωντανός μπροστά σε αυτούς που είδαν τη σταύρωσή Του. Εκείνη την τρίτη μέρα, ο τάφος του Ιησού βρέθηκε άδειος, και πολλοί άνθρωποι έδωσαν μαρτυρία ότι Τον είδαν ζωντανό ξανά. Τώρα προσφέρει αιώνια ζωή και σ’ εμάς.
Πολλές θρησκείες επικεντρώνονται μόνο στις πνευματικές προσπάθειες του ατόμου. Όταν ακολουθούμε τον Ιησού Χριστό, έχουμε μια αμφίδρομη σχέση με τον Θεό, ο οποίος μας καλωσορίζει κοντά Του. «Ο Κύριος είναι κοντά σ’ όλους που Τον καλούνε, σ’ όλους που Τον καλούνε αληθινά».6Ψαλμοί 144[145].18: Ἐγγὺς Κύριος πᾶσιν τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτόν, πᾶσι τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτὸν ἐν ἀληθείᾳ. Μπορούμε να επικοινωνούμε με τον Θεό, ο οποίος θα απαντήσει την προσευχή μας, θα μας δώσει τη μεγαλύτερη ειρήνη και χαρά που έχουμε γνωρίσει, θα μας δώσει την οδηγία Του για τη ζωή μας, θα μας δείξει την αγάπη Του και θα μεταμορφώσει τη ζωή μας. Ο Ιησούς είπε: «Εγώ όμως ήρθα για να έχουν τα πρόβατά μου ζωή, και μάλιστα ζωή περίσσια».7Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 10.10: Ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ζωή μας θα είναι τέλεια και χωρίς προβλήματα, αλλά σημαίνει ότι, καθώς προχωρούμε στη ζωή, μπορούμε να έχουμε μια βιωματική σχέση με τον Θεό, ο οποίος είναι πρόθυμος να συμμετέχει στη ζωή μας και να μας προσφέρει με πιστότητα την αγάπη Του.
Αυτή η σχέση δεν είναι η απόφαση κάποιου να ακολουθήσει μια μέθοδο αυτοβελτίωσης όπως είναι το Μονοπάτι των Οκτώ Βημάτων ή οι Πέντε Στυλοβάτες ή ο διαλογισμός ή τα καλά έργα, ή ακόμα και οι Δέκα Εντολές. Όλα αυτά φαίνονται ξεκάθαρα, καλοσχηματισμένα και βατά μονοπάτια προς την πνευματικότητα, αλλά στην πορεία γίνονται ένας βαρύς, κουραστικός αγώνας για την τελειότητα, και η σύνδεση με τον Θεό μοιάζει ακόμα πολύ μακρινή. Η ελπίδα μας δεν είναι στην τήρηση κάποιων διατάξεων ή κάποιων κανόνων, αλλά στη γνωριμία μας με έναν Σωτήρα, ο οποίος μας αποδέχεται απόλυτα εξαιτίας της πίστης μας σ’ Αυτόν και τη θυσία Του. Δεν κερδίζουμε τη θέση μας στον ουρανό με τις θρησκευτικές μας προσπάθειες ή τα καλά μας έργα. Ο Παράδεισος είναι ένα δώρο για μας, όταν αρχίζουμε τη βιωματική σχέση μας με τον Ιησού Χριστό. Τα καλά έργα ακολουθούν ως αποτέλεσμα της ευγνωμοσύνης μας προς τον Θεό για την αγάπη Του και για τη συγχωρητικότητά Του.
Απόφαση για μια βιωματική σχέση με τον Θεό
Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο για να έχει μια βιωματική σχέση μαζί Του, αλλά ο άνθρωπος αποφάσισε να απομακρυνθεί από τον Θεό. Επομένως η αποκατάσταση της βιωματικής αυτής σχέσης αρχίζει όταν εμείς, με την ελεύθερη βούλησή μας, που οι Πατέρες της Εκκλησίας ονομάζουν «το αυτεξούσιο», αποφασίζουμε να μετανοήσουμε για την απομάκρυνσή μας από τον Θεό, και να επιστρέψουμε σ’ Αυτόν, πιστεύοντας και αποδεχόμενοι την απολυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού για τις αμαρτίες μας. Ζητούμε ειλικρινά από τον Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες μας, και Τον προσκαλούμε να έρθει και να κυριαρχήσει στη ζωή μας. Ο Ιησούς είπε: «Δες με, στέκομαι μπροστά στην πόρτα και χτυπώ. Αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου και ανοίξει την πόρτα, θα μπω μέσα».8Αποκάλυψη 3.20: Ἰδοὺ ἕστηκα ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούω· ἐάν τις ἀκούσῃ τῆς φωνῆς μου καὶ ἀνοίξῃ τὴν θύραν, καὶ εἰσελεύσομαι πρὸς αὐτόν. Μια προσευχή που μπορεί να εκφράσει την επιθυμία μας για προσωπική αποδοχή του Ιησού Χριστού στη ζωή μας θα μπορούσε να είναι η εξής: «Ιησού Χριστέ, Σε ευχαριστώ για την αγάπη Σου. Σε ευχαριστώ που σταυρώθηκες για τις αμαρτίες μου. Εσύ γνωρίζεις τη ζωή μου, και ότι έχω ανάγκη από τη συγχώρησή Σου. Σε παρακαλώ, έλα στη ζωή μου τώρα, και συγχώρησε τις αμαρτίες μου. Θέλω ειλικρινά να Σε γνωρίσω. Σε ευχαριστώ που Εσύ θέλησες να έχεις μια προσωπική σχέση μαζί μου. Αμήν».
Η Αγία Γραφή μάς λέει: «Σε όσους όμως Τον δέχτηκαν και πίστεψαν σ’ Αυτόν, έδωσε το δικαίωμα να γίνουν παιδιά του Θεού».9Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 1.12: Ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ. Αν ειλικρινά ζητήσουμε από τον Θεό να έρθει στη ζωή μας, αρχίζουμε μια προσωπική σχέση μαζί Του. Είναι σαν μια πρώτη γνωριμία με τον Θεό, που θέλει να μας βοηθήσει να Τον γνωρίσουμε καλύτερα, να γνωρίσουμε την αγάπη Του για μας, και να μας οδηγήσει με σοφία σε όποιες αποφάσεις θα χρειαστεί να πάρουμε.
Ο Μέγας Αθανάσιος, επίσκοπος Αλεξανδρείας, γράφει: «Αυτή είναι η φιλανθρωπία του Θεού, ότι γι’ αυτούς που ήταν δημιουργός, ύστερα γίνεται με τη χάρη Του και Πατέρας τους. Κι αυτό γίνεται, όταν οι δημιουργημένοι άνθρωποι, όπως είπε ο Απόστολος, πάρουν στις καρδιές τους το Πνεύμα του Υιού Του, κι αυτό φωνάζει “Αββά, Πατέρα μου”. Αυτοί είναι όσοι, έχοντας αποδεχτεί τον Λόγο, πήραν από Αυτόν το δικαίωμα να γίνουν παιδιά του Θεού· γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσαν να γίνουν γιοι, καθώς από τη φύση τους είναι πλάσματα, αν δεν υποδεχτούν το Πνεύμα εκείνου που είναι από τη φύση Του και αληθινός Υιός. Γι’ αυτόν τον λόγο, για να γίνει αυτό, ο Λόγος ενσαρκώθηκε, για να κάνει τον άνθρωπο ικανό να δεχτεί τη θεότητα».10Αθανάσιος Αλεξανδρείας, Κατὰ Ἀρειανῶν Λόγος Δεύτερος 59 (Patrologia Graeca 26.273.3-14): Αὕτη δὲ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπία ἐστὶν, ὅτι ὧν ἐστι ποιητὴς, τούτων καὶ Πατὴρ κατὰ χάριν ὕστερον γίνεται· γίνεται δὲ, ὅταν οἱ κτισθέντες ἄνθρωποι, ὡς εἶπεν ὁ Ἀπόστολος, λάβωσιν εἰς τὰς καρδίας ἑαυτῶν τὸ Πνεῦμα τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ κρᾶζον, Ἀββᾶ, ὁ Πατήρ [Γαλ. 4.6]. Οὗτοι δέ εἰσιν ὅσοι, δεξάμενοι τὸν Λόγον, ἔλαβον ἐξουσίαν παρ’ αὐτοῦ τέκνα Θεοῦ γενέσθαι· ἄλλως γὰρ οὐκ ἂν γένοιντο υἱοὶ, ὄντες φύσει κτίσματα, εἰ μὴ τοῦ ὄντος φύσει καὶ ἀληθινοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα ὑποδέξονται. Διὸ, ἵνα τοῦτο γένηται, ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο [Ιωάν. 1.14], ἵνα τὸν ἄνθρωπον δεκτικὸν θεότητος ποιήσῃ.
Στις διάφορες θρησκείες του κόσμου ο άνθρωπος βιώνει μια σχέση με κάποιες διδασκαλίες, ιδέες, μονοπάτια, ιεροτελεστίες. Μέσω του Ιησού όμως ο άνθρωπος μπορεί να έχει μια βιωματική σχέση με έναν παντοδύναμο Θεό αγάπης. Μπορεί να Του μιλά, και Εκείνος θα τον οδηγεί πια σ’ αυτή τη ζωή. Δεν του δείχνει απλά ένα μονοπάτι, μια φιλοσοφία ή μια θρησκεία. Τον καλωσορίζει σε μια γνωριμία μαζί Του, για να γνωρίσει τη χαρά και να έχει τη βεβαιότητα της αγάπης Του μέσα στις προκλήσεις της ζωής. «Κοιτάξτε με πόση αγάπη μας αγάπησε ο Πατέρας! Η αγάπη Του είναι τόσο μεγάλη, ώστε να ονομαστούμε παιδιά του Θεού».11Α´ Επιστολή Ιωάννου 3.1: Ἴδετε ποταπὴν ἀγάπην δέδωκεν ἡμῖν ὁ Πατὴρ ἵνα τέκνα Θεοῦ κληθῶμεν.
