Eρώτηση: «Υπάρχει στην πραγματικότητα Παράδεισος; Τι είναι ο Παράδεισος και πού είναι; Είναι αλήθεια ότι θα δω εκεί όλη μου την οικογένεια και τους φίλους που έχουν πεθάνει;»
Απάντηση: Ναι, υπάρχει πραγματικά ο Παράδεισος. Αυτό που ο περισσότερος κόσμος αποκαλεί «παράδεισο» είναι στην πραγματικότητα μια αιώνια πόλη, που η Αγία Γραφή την αποκαλεί «Νέα Ιερουσαλήμ».1Αποκάλυψη 21.2: Καὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν Ἰερουσαλὴμ καινὴν εἶδον καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, ἡτοιμασμένην ὡς νύμφην κεκοσμημένην τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς.
Αυτή η αιώνια πόλη περιγράφεται ως εξής: «Άκουσα και μια δυνατή φωνή από τον ουρανό να λέει: “Τώρα πια η κατοικία του Θεού είναι μαζί με τους ανθρώπους. Θα κατοικήσει μαζί τους, κι αυτοί θ’ αποτελούν τον λαό Του. Ο ίδιος ο Θεός θα είναι μαζί τους. Θα διώξει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, κι ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια· ούτε πένθος ούτε κλάμα ούτε πόνος θα υπάρχει πια, γιατί τα παλιά πέρασαν”».2Αποκάλυψη 21.3-4: Καὶ ἤκουσα φωνῆς μεγάλης ἐκ τοῦ θρόνου λεγούσης· Ἰδοὺ ἡ σκηνὴ τοῦ Θεοῦ μετὰ τῶν ἀνθρώπων, καὶ σκηνώσει μετ’ αὐτῶν, καὶ αὐτοὶ λαὸς αὐτοῦ ἔσονται, καὶ αὐτὸς ὁ Θεὸς μετ’ αὐτῶν ἔσται, καὶ ἐξαλείψει ἀπ’ αὐτῶν ὁ Θεὸς πᾶν δάκρυον ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, καὶ ὁ θάνατος οὐκ ἔσται ἔτι, οὔτε πένθος οὔτε κραυγὴ οὔτε πόνος οὐκ ἔσται ἔτι· ὅτι τὰ πρῶτα ἀπῆλθον.
Η νέα Ιερουσαλήμ θα είναι το αιώνιο σπίτι των ανθρώπων του Θεού. Για το μέρος αυτό η Αγία Γραφή λέει ότι: «Δεν θα μπει όμως σ’ αυτήν τίποτα μολυσμένο, μήτε όσοι κάνουν βδελυρά και ψεύτικα πράγματα, παρά μονάχα όσοι είναι γραμμένοι στο βιβλίο της ζωής του Αρνίου».3Αποκάλυψη 21.27: Καὶ οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς αὐτὴν πᾶν κοινὸν καὶ ὁ ποιῶν βδέλυγμα καὶ ψεῦδος, εἰ μὴ οἱ γεγραμμένοι ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου.
Επίσης είναι γραμμένο ότι όλοι οι άνθρωποι θα αναστηθούν σωματικά από τους νεκρούς και όλοι θα σταθούν μπροστά στο φοβερό βήμα της κρίσης του Χριστού.4Αποκάλυψη 20.11-13: Καὶ εἶδον θρόνον μέγαν λευκὸν καὶ τὸν καθήμενον ἐπ’ αὐτῷ, οὗ ἀπὸ προσώπου ἔφυγεν ἡ γῆ καὶ ὁ οὐρανός, καὶ τόπος οὐχ εὑρέθη αὐτοῖς. καὶ εἶδον τοὺς νεκρούς, τοὺς μεγάλους καὶ τοὺς μικρούς, ἑστῶτας ἐνώπιον τοῦ θρόνου, καὶ βιβλία ἠνοίχθησαν· καὶ ἄλλο βιβλίον ἠνοίχθη, ὅ ἐστι τῆς ζωῆς· καὶ ἐκρίθησαν οἱ νεκροὶ ἐκ τῶν γεγραμμένων ἐν τοῖς βιβλίοις κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. καὶ ἔδωκεν ἡ θάλασσα τοὺς νεκροὺς τοὺς ἐν αὐτῇ, καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ᾅδης ἔδωκαν τοὺς νεκροὺς τοὺς ἐν αὐτοῖς, καὶ ἐκρίθησαν ἕκαστος κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. Παρόλο που ο Ιησούς ήρθε αρχικά στη γη ως Σωτήρας, τώρα θα ενεργήσει ως κριτής. Αυτοί των οποίων τα ονόματά δεν θα βρεθούν γραμμένα στο βιβλίο της ζωής, θα ριχτούν στη λίμνη του πυρός. 5Αποκάλυψη 20.15: Καὶ εἴ τις οὐχ εὑρέθη ἐν τῇ βίβλῳ τῆς ζωῆς γεγραμμένος, ἐβλήθη εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρός.
Η ιδέα ότι όλοι θα πάνε στον παράδεισο, και θα μπορέσουν να δουν τους συγγενείς τους, δεν υπάρχει πουθενά μέσα στην Αγία Γραφή. Ο Ιησούς είπε ότι μόνο αυτοί που πιστεύουν σ’ Αυτόν θα βρουν ζωή, καθώς «κανείς δεν πηγαίνει στον Πατέρα, παρά μόνο αν περάσει από μένα».6Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο 14.6: Οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν Πατέρα εἰ μὴ δι’ ἐμοῦ. Στην Αποκάλυψη είναι γραμμένο ότι στον παράδεισο θα υπάρχει ένα πλήθος ανθρώπων από κάθε φυλή, γλώσσα, λαό και έθνος, που θα λάβει αιώνια ζωή εξαιτίας της πίστης τους στον Ιησού.7Αποκάλυψη 7.9: Μετὰ ταῦτα εἶδον, καὶ ἰδοὺ ὄχλος πολύς, ὃν ἀριθμῆσαι αὐτὸν οὐδεὶς ἐδύνατο, ἐκ παντὸς ἔθνους καὶ φυλῶν καὶ λαῶν καὶ γλωσσῶν, ἑστῶτας ἐνώπιον τοῦ θρόνου καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου, περιβεβλημένους στολὰς λευκάς, καὶ φοίνικες ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν. Αυτοί που απέρριψαν τον Θεό δεν θα είναι μαζί Του.
Ο Γρηγόριος Νύσσης γράφει: «Πραγματικά αυτός που τελείωσε τον δρόμο, όπως λέει ο Απόστολος, σ’ εκείνο το πλατύ και ευρύχωρο στάδιο, που η θεϊκή φωνή το ονομάζει τόπο, και αυτός που πραγματικά διατήρησε την πίστη, όπως λέει ο υπαινιγμός, και στήριξε τα πόδια τα δικά του επάνω στον βράχο, αυτός θα επιβραβευτεί με το στεφάνι της δικαιοσύνης από το χέρι του κριτή των αγώνων. Αυτό το βραβείο αποκαλείται με διάφορους τρόπους από την Αγία Γραφή. Γιατί το ίδιο ονομάζεται εδώ εσοχή βράχου, και σε άλλα σημεία απόλαυση παραδείσου και αιώνια σκηνή και διαμονή κοντά στον Πατέρα και αγκαλιά πατριάρχη και χώρα ζωντανών και νερό ξεκούρασης και η άνω Ιερουραλήμ και βασιλεία ουρανών και βραβείο πρόσκλησης και στεφάνι χάρης και στεφάνι απόλαυσης και στεφάνι ομορφιάς και πύργος δύναμης και αγαλλίαση γύρω από το τραπέζι και κάθισμα μαζί με τον Θεό και θρόνος κρίσης και τόπος ονομαστός και κρυμμένη σκηνή».8Γρηγόριος Νύσσης, Περὶ τοῦ βίου Μωϋσέως τοῦ νομοθέτου ἢ Περὶ τῆς κατ’ ἀρετὴν τελειότητος 2.246-247 Daniélou, Sources chrétiennes 1 ter: Ἀληθῶς γὰρ ὁ τὸν δρόμον τελέσας, καθώς φησιν ὁ Ἀπόστολος [Β´ Τιμόθ. 4.7], ἐν ἐκείνῳ τῷ πλατεῖ καὶ εὐρυχώρῳ σταδίῳ, ὃν τόπον ὀνομάζει ἡ θεία φωνή [Πράξ. 1.25], καὶ τὴν πίστιν τηρήσας ὄντως, καθώς φησι τὸ αἴνιγμα [Β´ Τιμόθ. 4.7], ἐπὶ τῆς πέτρας τοὺς ἰδίους πόδας ἐρείσας [Ψαλμ. 39(40).3], οὗτος τῷ τῆς δικαιοσύνης στεφάνῳ παρὰ τῆς χειρὸς τοῦ ἀγωνοθέτου καλλωπισθήσεται [Β´ Τιμόθ. 4.8]. Τὸ δὲ τοιοῦτο γέρας διαφόρως παρὰ τῆς Γραφῆς ὀνομάζεται. Τὸ γὰρ αὐτὸ ἐνταῦθα μὲν χώρημα πέτρας λέγεται [Έξοδ. 33.22], ἐν ἑτέροις δὲ παραδείσου τρυφὴ [Γέν. 3.23-24] καὶ αἰωνία σκηνὴ [Λουκ. 16.9] καὶ μονὴ παρὰ τῷ Πατρὶ [Ιωάν. 14.2] καὶ πατριάρχου κόλπος [Λουκ. 16.22-23] καὶ χώρα ζώντων [Ψαλμ. 114(116).9] καὶ ὕδωρ ἀναπαύσεως [Ψαλμ. 22(23).2] καὶ ἡ ἄνω Ἰερουσαλὴμ [Γαλ. 4.26] καὶ βασιλεία οὐρανῶν [Ματθ. 3.2] καὶ βραβεῖον κλήσεως [Φιλιπ. 3.14] καὶ στέφανος χαρίτων [Παροιμ. 4.9] καὶ στέφανος τρυφῆς [Παροιμ. 4.9] καὶ στέφανος κάλλους [Ησαΐας. 62.3] καὶ πύργος ἰσχύος [Ψαλμ. 60(61).4] καὶ ἐπιτραπέζιος εὐφροσύνη [Λουκ. 22.30] καὶ Θεοῦ συνεδρία [Αποκ. 3.21] καὶ θρόνος κρίσεως [Ψαλμ. 9.8] καὶ τόπος ὀνομαστὸς [Ησαΐας. 56.5] καὶ σκηνὴ ἀπόκρυφος [Ψαλμ. 26(27).6].
